Robinia biała (Robinia pseudoacacia L.) o pierśnicy liczącej 283 cm. Ma ciernie, pierzasto rozłożone liście, a w okresie kwitnienia białe wonne kwiaty, z których rodzą się owoce w charakterystycznych strąkach (dlatego drzewo nazywane jest też grochodrzewem). Jej kora odznacza się głębokimi pęknięciami.
Czy wiesz, że:
- -> Nazwa drzewa upamiętnia Jeana Robina, który sprowadził je do Europy.
- -> Początkowo uznawano robinię za drzewo ozdobne i miododajne, więc często sadzono ją w parkach. Obecnie uznaje się ją za gatunek mocno inwazyjny (potrafi odrosnąć nawet z kawałka korzenia!) i zwalcza w naturalnych drzewostanach.
- -> Lubi światło i ciepło, ale jest też odporna na mróz. Nie wymaga żyznej gleby – rośnie na każdym niemal podłożu, także w suchych i jałowych miejscach.
- -> Robinia jest trująca dla ludzi i zwierząt, szczególnie koni (zjedzenie zaledwie 200 g kory powoduje ich nieuchronną śmierć w bólach). Kwiaty są jednak jadalne.
- -> Grochodrzew jako gatunek ciernisty i trujący w dawnych latach towarzyszył symbolicznie np. cmentarzom i obiektom epidemicznym. Do niedawna rósł obok radomskiej kapliczki św. Rozalii upamiętniającej epidemię cholery z 1894 r.
W radomskim Parku im. T. Kościuszki znajdziemy też drzewa sprowadzone z Dalekiego Wschodu. Jedno z nich rośnie na tyłach budynku Łaźni.
Masz problem z odnalezieniem kolejnego drzewa? Skorzystaj z podpowiedzi na TEJ MAPCE.
