Gmach Resursy Obywatelskiej wzniesiony został w latach 1851-1852 w stylu neorenesansowym według projektu radomskiego architekta Ludwika Bartłomieja Radziszewskiego (1805-1859). Niepowtarzalnego klimatu naszej siedzibie nadaje jej położenie w rozwidleniu dawnych traktów do Warszawy i Kozienic, co sprawia, że od piętrowego frontu budynku odchodzą symetryczne, parterowe skrzydła boczne, nadając całemu obiektowi kształt litery „W”. Pałacowy charakter budynku dopełnia położony przed nim plac z okazałym „Dębem Wolności”, upamiętniający odzyskanie przez Polskę niepodległości oraz pomnikiem Jacka Malczewskiego. Rozpoznawalny jest zwłaszcza fronton Resursy zwieńczony tympanonem wypełnionym płaskorzeźbą przedstawiającą personifikację dobroczynności (Caritas), z trójkątnym szczytem ozdobionym posągami trzech muz – Klio pośrodku (muza historii), Melpomene z lewej strony (muza tragedii) oraz Euterpe z prawej strony (muza pieśni lirycznej). Autorem płaskorzeźby i figur muz jest Wojciech Święcki (1823-1873) – wybitny rzeźbiarz warszawski. Pierwotnie wnętrze Resursy mieściło salę widowiskową na tysiąc miejsc, ozdobioną kryształowymi żyrandolami i galeriami wspartymi na żeliwnych kolumnach. Znajdowała się tu też biblioteka i pomieszczenia klubowe. Wnętrze to zostało przebudowane w 1923 r. na potrzeby „Teatru Rozmaitości”, a w okresie PRL – kin „Przyjaźń” i „Pokolenie”. Ostatni kompleksowy remont Resursy i jej wnętrz przeprowadzony został w latach 2004-2005.